Ένας αητός
Πέστε φεγγάρια χάμω
δέντρα ψηλά, φτάστε στις ρίζες
βουνά,
χαμηλώστε να φανεί
εδώ…
κοιμάται ένας αητός.
Ήταν εδώ
Αυτοί που πέρασαν από
‘δω…
έκαναν αυτό, που έπρεπε
να κάνουν.
Όταν χρειάστηκε,
ήταν εδώ.
Μια συγνώμη πρόχειρη,
όλοι έχουνε στο γόνα
συχνά ληστές κι εχθρούς, γρήγορα συγχωρούνε
μα όσοι ακόμα γράφουνε, και τούτο τον αιώνα
ποτέ δεν τους χωνέψανε, συχνά και τιμωρούνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου