Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Μπαλάντα


                           Η μπαλάντα του μικρού Θεού

                                                    ενδεκασύλλαβος
                   

Κι αν κάνεις αρμαθιά χίλια φεγγάρια      
κι αν προσπαθήσεις να μάσεις γαλανό,      
ν’ αφήσεις κάπου τα δικά σου χνάρια       
στου θανάτου λίγο φως τον πηγαιμό       
τη θηλεία να χαλαρώσει στο λαιμό,             
τι κρίμα, δεν μπορείς να μάσεις άστρα      
δεν ξεχωρίζεις απ’ το άσπρο το λευκό      
στο χώμα εσύ, και πιο ψηλά τα άστρα.     

Κι αν μάσεις κύματα μες τα πιθάρια
και τα σμιλέψεις με γάργαρο νερό
κι αν βάλεις βασιλιάδες σε αμπάρια
θα δεις η μοίρα πως πάει στο κενό
απ΄ την ίδια θύρα πάνε στο Θεό
πως όλοι πάνε και στην ίδια γάστρα
τον σπινθήρα έχασες τον Θεϊκό
στο χώμα εσύ, και πιο ψηλά τα άστρα.

Κι αν πάρεις απ’ την άνοιξη  στιχάρια
κι αν προσπαθήσεις να μάσεις ουρανό
χίλια τραγούδια και να πεις καθάρια
θα δεις στο τέλος πως χάνεις την οδό
κι απ’ τις φωλιές ξεχνάς τον αριθμό
κι ότι η ζωή απλά είναι ξελογιάστρα
κι έχει ετοιμάσει για σένα επωδό
στο χώμα εσύ, και πιο ψηλά τα άστρα.

  Ήθελες Θεός να γίνεις στο κενό
  κι εκεί ψηλά να κάνει συ χαλάστρα
  μάθε όμως πρώτα και τι θα πει καλό
                    στο χώμα εσύ, και πιο ψηλά τα άστρα.

                          ( από την ποιητική συλλογή «Άς ποιήσουμε » )








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου