Παντούμ

                    Εγώ ο εχθρός μου

Το μόνο που φοβάμαι είμ’ εγώ, εγώ ο εχθρός μου

δεν φταίνε τα φεγγάρια αν δεν γίνονται οι ευχές

δεν φταίει η αγάπη αν δεν τη βλέπω εμπρός μου

φταίω μονάχα εγώ για τις δικές μου αμυχές.

Δεν φταίνε τα φεγγάρια αν δεν γίνονται οι ευχές

δεν φταίνε ούτε τα κύματα με την ωραία ρότα

φταίω μονάχα εγώ για τις δικές μου αμυχές

γιατί ποτέ δεν κοίταξα των αστεριών τα φώτα.

Δεν φταίνε ούτε τα κύματα με την ωραία ρότα

ούτε η αλμύρα φταίει που θάμπωσε η καρδιά

γιατί ποτέ δεν κοίταξα των αστεριών τα φώτα

ποτέ δεν άπλωσα το χέρι εκεί για δυο φιλιά.

Ούτε η αλμύρα φταίει που θάμπωσε η καρδιά

ούτε τα καλοκαίρια που τις καρδιές ζεσταίνουν

ποτέ δεν άπλωσα το χέρι εκεί για δυο φιλιά

και δεν φοβήθηκα ποτέ φιλιά που ανασταίνουν.

Ούτε τα καλοκαίρια που τις καρδιές ζεσταίνουν

τον ήλιο δεν φοβήθηκα να του φωνάξω δώσ’ μου

και δεν φοβήθηκα ποτέ φιλιά που ανασταίνουν.

το μόνο που φοβάμαι είμ’ εγώ, εγώ ο εχθρός μου.

                                   ( από την ποιητική συλλογή «Άς ποιήσουμε » )