Τερτσίνα

Μαχαλάδες
*****************
ενδεκασύλλαβο

Μοιράζαμε φιλιά στους μαχαλάδες               

και τρέχαν τα παιδιά με τις φωνές τους

ξοπίσω τους φωνάζαν οι κυράδες.

Μοιράζαμε αστέρια στις αυλές τους

και τρέχανε τα παιδιά κάθε πρωί

κα μάσουν φως να έχουν στις φωλιές τους.

Ήταν τότε που νιώθαμε ουρανοί

τεράστια φεγγάρια ν’ αγαπάμε

ήτανε τότε που νιώθαμε Θεοί.

Μα χάθηκε η ελπίδα και πονάμε

πονάνε τ’ άστρα και μόνο φταίμε εμείς

που τα παιδιά πια δεν χαμογελάνε.


( από την ποιητική συλλογή «Άς ποιήσουμε » )